Earlier Tonight:
Znajdujemy się w jakimś arabskim mieście. Kamera ukazuje nam targ, na którym pełno dóbr z różnych zakątków świata. Po chwili przed obiektywem pojawiają się bracia Broken Dan i Brother Wayne. Obaj zmierzają ku stoisku z mapami. Pytają się sprzedawcy o jeden z jego przedmiotów sprzedaży i zaczynają się targować. Handlarz nie rozumie niektórych słów, gdyż obaj bredzą o jakiejś misji, miejscu mocy i oazie dwuwymiarowej. Dobijają targu, a następnie dosiadają dwa wielbłądy ( z tego co do nich krzyczą można wywnioskować, iż uważają je za kuzynów ich lamy - Beardy Pete’a. ) Kamera traci ostrość przy widoku oddalających się zawodników. Odzyskuje ją, gdy widzimy już obu panów zbliżających się do wcześniej wspomnianej oazy. Po zejściu z wielbłądów powoli zbliżają się z fascynacją do owego miejsca. Obaj ściągają swoje odzienie typowe dla tego regionu i zostają w samych strojach wrestlingowych. Wchodzą do wody, a gdy są już zanurzeni od stóp do głów… Znikają…

*Kamera pokazuje szalejącą publiczność, a po chwili jej światło pada już na dwójkę komentatorów*

Paweł Borkowski: Ze stanowiska komentatorskiego witają państwa Paweł Boryss Borkowski
Andrzej Supron: Oraz Andrzej Supron. Dzisiejsza gala z miejsca Krakowa, brakuje w niej kilku bohaterów poprzednich gal, natomiast my mamy nadzieje na wielkie emocje.
Paweł Borkowski: Jesteśmy tutaj aby wprowadzić wszystkich fanów w galę, więc zaczniemy od omawiania karty. Hardcore Dunkards vs Samuel Johann Blake & Jack Wilson. Twoi faworyci?
Andrzej Supron: W zeszłym roku para komentatorska dość mocno się myliła. My do tego podejdziemy dużo bardziej profesjonalnie. Bracia Hardy Drunkers wygrają ten pojedynek
Paweł Borkowski: O matko..No tak, moim jednak zdaniem również dokładnie taki wynik padnie. W kolejnym starciu mamy Andrade Ciena Almasa oraz Mike Bainesa. Mój synek Pawełek bardzo nie lubi Ciena, raczej więc idąc za głosem serca Pawełka - postawię na Bainesa
Andrzej Supron: Przyznaję Ci racje, jednak ja nie skreślałbym Almasa. Meksykański wrestling w postaci Lucha Libre ma wielkie korzenie. Andrade co prawda nie walczy teraz w masce, ale w przyszłości..kto wie?
Paweł Borkowski: Mad Max vs Danielle Ricci- Mój synek Pawełek bardzo nie zna obu zawodników, więc ja nie mam faworyta
Andrzej Supron: Należy być obiektywnym człowiekiem, zawsze stawać po stronie prawa i sprawiedliwości, a powiedzimy sobie szczerze - Daniele Ricci jest bezpłciowy, jakby nieobecny na galach. Mad Max jest zdecydowanym faworytem. Zostaje nam walka wieczoru. Kenneth Riddle vs Jose Lopez. Chciałbym, żeby w tej walce zainterweniował Ryback, i żeby obaj przegrali, bo obaj to straszne pyszałki
Paweł Borkowski: No tak, ale sam mówiłeś, że powinniśmy być obiektywni - a dla mnie to Kenneth Riddle ma klasę, a Jose Lopez szczęście i spryt. Chyba bardziej skłaniałbym się w kierunku Lopeza, jest teraz na fali, nie pamiętam kiedy przegrał.
Andrzej Supron: Masz racje, jest szalony i sprytny. Na zakończenie chcielibyśmy przedstawić gościa specjalnego składu komentatorskiego najbliższego PPV. Jako, że zabraknie mnie na tej gali, a Ty Pawle będziesz ją komentował wraz z Tomaszem Hajto, zostawiam tę przyjemność Tobie
Paweł Borkowski: Otóż gościem stolika komentatorskiego na najbliższym PPV będzie człowiek wybitnie inteligentny, poliglota, a w dodatku wybitny sportowiec, znakomity bokser, członek Igrzysk Olimpijskich w Sydney - Artur 'Art' Binkowski! Ten pan zasiądzie wraz ze mną i Tomaszem Hajto przy stoliku na PPV
Andrzej Supron: Z przyjemnością będę oglądał tę galę w telewizji i jestem ciekawy jak Artur odniesie się do postaci Kennetha Riddle, mając w pamięci to, że bardzo szanuje sobie innych ludzi siedziących w więzieniu
Paweł Borkowski: Ale to melodia przyszłości, a teraz oddajemy głos tym największym...ZACZYNAMY!

Tag - Team Match:
Hardcore Dunkards vs Samuel Johann Blake & Jack Wilson

Przenosimy się do ringu, w którym odbywa się walka zespołowa pomiędzy Hardcore Drunkards a Blake’iem i Wilsonem! W ringu znajduje się obecnie Kevin Papics i The Enforcer. Kevin mocno okłada leżącego rywala potężnymi Stompami. Po chwili wchodzi na narożnik i szykuje się do Senton Bomb! Próba przypięcia 1..2..Nic z tego. Wilson nadal walczy. Kevin lekko niepocieszony podnosi rywala i częstuje go efektownym Dropkickiem! Wilson upadając zdołał zmienić się z Samuelem! Blake rusza na Papicsa z Clothesline’m, ale Kevin wykonuje zgrabny unik i częstuje odwracającego się rywala solidnym High Kickiem. Blake łapie się za głowę, a w tym czasie Papics wykonuje efektowny Jumping Neckbreaker! Po wykonanej akcji podchodzi do swojego partnera i dokonują zmiany! Devin Robinson wchodzi na ring i podnosi nadal leżącego rywala i wykonuje Irish Whip! Blake wraca i…Pop Up Powerbomb! Devin jeszcze z nim nie skończył! Zakłada jakąś dźwignie..The 416! Na ring wchodzi Wilson, ale natychmiast Papics częstuje go Lucky Kickiem, który chyba go zniszczył! Blake już nie może wytrzymać! Odklepuje! Hardcore Drunkards wygrywają!

* Nagle zaczyna grać theme Kirby Crawlers, to oni wychodzą z trybun i otaczają ring... Wiadomo co się stanie! Jednak kamera wędruje w stronę titantronu, a pod nim wyłania się postać Miguela Alfonso Ramireza, a wraz z nim Beardy Petey *

Miguel Alfonso Ramirez: Ladies and gentlemen, wraz z moim przyjacielem zapraszamy was na show, które będzie…

* W tym momencie odzywa się głos zza kulis *

???: DELIGHTFUL!!!

* Na hali zaczyna grać theme song Braci Dowson i naszym oczom ukazują się sylwetki braci jadących na rowerkach dziecięcych, więc dotarcie do ringu zajmuje im trochę czasu. Dowson trzyma w ręku mikrofon. *

Dan Dowson:Ye-e-e-e-e... Podróżując ku przeznaczeniu nagle nasze oczy zwróciły się na federację, gdzie są ludzie jak ci wokół ringu... Pora aby nasze przekonania przelały się tutaj... Kirby Crawlers! To do was kieruję moje słowa... Yeees, pora, aby i tutaj, tak samo jak w Hiszpanii i innych krajach udowodnić naszą dominację. Przybiliśmy do federacji prowadzonej obecnie przez Jimmy Ballentines'a!

Brother Wayne: Brother Dan powiedział wam wszystko.. Zepsucie, które tu panoszycie musi zostać usunięte * DELETE! * Jesteście tylko kolejnym punktem do wykreślenia na naszej planszy. Szykujcie się, więc na ostateczne starcie, w którym zamiast szach i mat usłyszycie wayne i dan. Będziemy was usuwać jednego po drugim, aż plansza pozostanie pusta. * DELETE! *

Dan Dowson: Tak więc za tydzień, Kirby Crawly, wy, kontra my, na gali EVOLVE! That will be... Delightful!

Bracia uśmiechają się, po czym zawracają na rowerkach i wyjeżdżają z hali, a kamera przenosi nas backstage a dokładnie do szatni któregoś z zawodników. Po chwili już wiemy, że jej właścicielem jest... Mad Max! "Road Warrior" siedzi na ławeczce, najwyraźniej nad czymś myśli. Gdy dostrzega kamerzystę, odwraca się w jego stronę, po czym zaczyna mówić...

Mad Max: Przegrałem, przegrałem ostatni pojedynek. Co gorsza zwyciężyło uosobienie zła, człowiek nie liczący się z nikim. Poległem, ale czy to mój koniec w PHW? To dopiero początek mojej misji odbudowy dobrego imienia federacji. Podobno co nas nie zabije to nas wzmocni. Mnie porażka o tyle nie zabiła, co zmotywowała do jeszcze większego wkładu w to, co robię. Jeśli ktoś myślał że odpuszczę sobie to był w wielkim błędzie. Mój rzekomy koniec stał się jednocześnie moim początkiem. Z ostatniej walki mimo klęski część misji się jednak powiodła. Podczas gdy moi rywale bili się o znak "X", mogłem z osobna zaobserwować ich możliwości, to do czego są zdolni itp. To jest właśnie to, co mi się udało wykonać. Na tym etapie zadania już wiem, kto stanowi większe zagrożenie dla federacji a kogo bardziej trzeba mieć na oku, szczegółów nie zdradzę. Krótko mówiąc wyciągnąłem nie tylko wnioski z przegranej walki, ale i również niezbędne do wykonywania misji informacje. Cel uświęca środki, jeszcze się o tym przekonacie. Idąc dalej w przyszłość wielkimi krokami zbliża się gala PPV, która skieruje na siebie oczy wszystkich fanatyków, zawodników, ogółem mówiąc wszystkich osób związanych w jakimś stopniu z PHW. To również okazja, by wykonać krok dalej w drodze do zrealizowania własnego celu. Lecz jeśli chcę tam się dostać, muszę dziś odnieść sukces w postaci wygranej w walce. Moim rywalem będzie Daniele Ricci,
włoski mafiozo a zarazem wrestler. To pierwsze od razu rzuca się w oczy, co takiego gangster może robić w takim miejscu jak federacja pro wrestlingu. Nie trzeba być geniuszem, by wyciągnąć wnioski, one nasuwają się same. Rola zawodnika federacji jest jednocześnie przykrywką do interesów, jakie ten osobnik zamierza robić. Dziś postanowię go powstrzymać, przy czym zapewnić sobie występ na na gali PPV.

Po chwili ciszy na arenie rozlega się ten theme song! Na arenie zjawia się sam D-Von Dudley! Publiczność jest wyraźnie zadowolona, wejściu zawodnika towarzyszą chanty "ECW".

D-Von Dudley: Pamięta mnie jeszcze ktoś!? Zapewne wielu z was zastanawia się teraz - co ja tutaj robię? Być może zadajecie sobie pytanie - w jakim celu D-Von Dudley zawitał do Pure Hardcore Wrestling? Czego taki stary, gruby czarnuch może tutaj chcieć? To proste! Odpowiedź zawiera się w samej nazwie tej federacji. Niestety, oczywiście po drodze coś musiało się spierdolić i między innymi po to pojawiłem się teraz w tym ringu. Jeśli pozwolicie, to podzielę się z wami historią sprzed kilkunastu minut. Otóż przyjeżdżam sobie do PHW, wchodzę do budynku - cisza. Idę dalej, spotykam dwójkę...chyba facetów, nie jestem pewien. Nikogo innego nie było, więc podbijam i się pytam, czy to na pewno Pure Hardcore Wrestling. Odpowiadają, że tak. Pytam dalej - w takim razie gdzie są wrestlerzy? Chyba ich zaskoczyłem, popatrzyli się na mnie i powiedzieli "przecież to my jesteśmy wrestlerami". Spojrzałem tak na nich jeszcze raz i myślę - "kurwa, czy ja na pewno dobrze trafiłem?" Odszedłem stamtąd, nie chciałem zabić ich dopiero raczkujących karier atakiem śmiechu. Idę sobie dalej, po drodze do ringu nie widzę już absolutnie nikogo, za to zobaczyłem jakiś plakat. Z początku pomyślałem, że to jakaś reklama koncertu Justina Biebera, w końcu jakiś laluś na nim był, ale podszedłem bliżej i...zobaczyłem informacje dotyczące gali PPV....w Pure Hardcore Wrestling! Naprawdę? Tak wygląda wizytówka federacji Pure Hardcore Wrestling? Federacji, która słowo HARDCORE nosi w swojej nazwie!? Z tego co widzę, to tutaj brakuje nie tylko hardcore'u, ale i wrestlingu. A czy tego chce publika? Czy naprawdę przyszliście tutaj po to, żeby oglądać wyżelowanych chłopców, którzy boją się złamać paznokieć wewnątrz ringu? *heat* Czy może chcecie zobaczyć hardcorowy wrestling z prawdziwego zdarzenia!? <cheer> NIE SŁYSZĘ WAS! <głośniejszy cheer> W tej chwili zapraszam każdego chętnego do ringu na No Holds Barred Match! Jeśli uważasz się za wrestlera, to rusz dupsko z szatni, zmyj makijaż, wejdź do tego ringu i pokaż, że masz jaja, by rywalizować jak równy z równym z kimś, kto wie, jak robiło się to w czasach E-C-W!

D-Von wyrzuca mikrofon i czeka, aż ktoś odpowie na jego wyzwanie. Po kilku sekundach na arenie pojawia się...Kostan Misza! A więc znalazł się śmiałek!

No Holds Barred Match
D-Von Dudley vs Kostan Misza

Po kilku reklamach wracamy do pojedynku i widzimy, jak D-Von zakłada na głowę lekko zamroczonego rywala kosz na śmieci. Następnie wyprowadza kilka prostych punchy, po czym sięga po kij do kendo i wyprowadza mocne uderzenie! Widzimy, jak Kostan Misza już mocno chwieje się na nogach, więc D-Von zdejmuje z niego kosz, a następnie wykonuje mu Jawbreaker, po którym Rosjanin pada na matę. Legenda ECW chwyta jeszcze raz za kij i już po chwili na tors Miszy spada kilka mocnych uderzeń! Rosyjski zawodnik zwija się z bólu, a D-Von postanawia wyjść na narożnik! Mamy Diving Headbutt! Ale na tym się nie kończy, Nowojorczyk podnosi przeciwnika z maty i wykonuje Saving Grace! To już chyba koniec. 1.....2....nie, D-Von sam uniósł łopatki przeciwnika, przerywając liczenie! Uśmiecha się szyderczo w stronę publiki, a fani na arenie zaczynają domagać się użycia stołu! Dudley chwilę nasłuchuje, po czym postanawia opuścić ring i już po chwili wygrzebuje spod niego drewniany stół. Powraca, rozstawia obiekt przed leżącym przeciwnikiem, a jego samego podnosi z maty. Łapie go w Piledriver Clutch, wynosi w górę....i mamy Powerbomb na stół! Ten oczywiście zostaje zniszczony, a D-Von w końcu odlicza Kostana Miszę. 1....2....3! To koniec!

Kamera przenosi nas na zaplecze, a my widzimy, że już z mikrofonem w ręku czeka tam Renee Young, a obok niej czeka nie kto inny jak Marvin Jones.

Renee Young: Panie i panowie wita państwa piękna Renee Young, a będę miała dzisiaj przyjemność przeprowadzić dla państwa wywiad z samym The Hunterem, Marvinem Jonesem.

Marvin Jones: Wywiad z tak piękną gazelą to czysta przyjemność.

Renee Young: Pamiętaj, że mam męża, więc zmieńmy temat i przejdźmy od razu do pierwszego pytania. Jak się czujesz po powrocie do federacji?

Marvin Jones: The Predator powrócił na stare śmieci i od razu zaczął od mniej udanych łowów. Zwierzyna nie wymknęła mi się spod kontroli, ale który lew poradził by sobie ze stadem wilków? Niewielu jest tutaj takich, jednak ja mam coś czego nie mają inni i mój zwierzęcy instykt będzie mi kazał tropić zwierzynę, dopóki nie uzyskam upragnionej zemsty. Dlatego The Kirby Crawlers muszą mieć się na baczności, bo może w stadzie są mocni, ale kiedy wyłapałbym ich poedynczo zaczęli by skomleć jak małe pieski.

Renee Young: Mocne słowa mimo tego, że to od nich dostałeś baty. Nie boisz się, że to się powtórzy.

Marvin Jones: Nie ma takiej nawet najmniejszej możliwości. Marvin Jones już polował setki razy i najważniejsze co z nich wyciągnął, to uczyć się na błędach. Dlatego nie dam się nigdy więcej zaskoczyć przez stado Kirby'ego, powiem więcej. Jeżeli ktoś ma następnym razem zaskoczyć z ukrycia to będę to ja, bo to ja jestem tutaj dłużej i znam lepiej dżungle zwaną PHW. Znam lepiej to środowisko i wiem jak go podejść, żeby on się nawet nie spodziewał kiedy to się stanie.

Renee Young: Jesteś  bardzo pewny siebie, ale czy...

Marvin Jones: Skończmy już wreszcie te durne pytania o tych nic nie znaczących szczurów. Wszyscy wiemy kto jest zwierzyną, którą mam teraz na głównym celu i nie jest to z pewnością Kirby. Pewien lis odważył się podstępnie mnie zaatakować, ale zapomniał chyba, że lis w otwartej walce z lwem dostaje sromotny łomot. W walce, w której nie będziemy przebierać w środkach, w której można użyć dosłownie wszystkiego, czym nas natura obdarzyła, a doskonale wszyscy wiedzą, że królem zwierząt jest lew taki jak ja. The Reaper! Stań ze mną do walki jeden na jednego nie chowając się za podstępnymi łowami zza pleców i twoją haniebną maską. Masz na tyle odwagi?! W takim razie rzucam ci wyzwanie, ale tylko od ciebie zależy czy polegniesz w godnej walce przeciwko królowi lwowi czy zachowasz się jak struś i schowasz głowę w piasek.

Marvin widocznie wkurzony zostawa Renee samą, a obraz z kamery gaśnie.

Na arenie rozbrzmiewa theme song Jose Lopeza. Hiszpan jest ubrany w garnitur. Spokojnym krokiem zmierza do ringu wraz z mikrofonem w ręku.

Jose Lopez: Jestem i ja… Mamy za sobą kolejny tydzień, kolejną galę i kolejne kontrowersje… To nie narzekanie, to próba ukazania najoczywistszej prawdy. Minęło naprawdę sporo czasu od pierwszej tygodniówki spod szyldu wstającego na nogi PHW. Tak jest, powiedziałem wstającego. Nie traktowałbym tego zbyt pochlebnie, ale okej wstało, z tym się zgodzę. Tylko jest pewien problem, ono wstało i stoi w miejscu. Nie sztuką jest tylko się podnieść. Co z tego, że staniemy na nogi, jeśli dalej będziemy tkwić w bagnie? Prędzej czy później znowu upadniemy. Koło będzie się zataczać. Najważniejsze jest, by obrać odpowiedni kierunek... Kierunek, który pozwoli nam już nigdy nie upaść… Na pewno oczekujecie, że Pure Hardcore Wrestling zacznie zmierzać w dobrą stronę. Muszę was zasmucić. Tak się nie stanie. Nawet jeśli federacja zauważy to światełko w tunelu, nie będzie w stanie podążać w jego stronę. Przychodzi na myśl teraz proste pytanie dlaczego? A dlatego że poruszanie się z kulą u nogi jest naprawdę ciężkie. W tym wypadku wręcz niewykonalne. Nie jest to jakaś tam zwykła kulka, jest to kula niebotycznych rozmiarów. Ona nie pozwoli zrobić nawet małego kroku. Chyba nie muszę mówić, kto jest ową kulą… Zgadza się to Johny Walker. Ten jegomość ciągle próbuje sobie ze mną pogrywać. Myślę, że on bardziej pasuje do kasyna aniżeli świata wrestlingu. Wróćmy jednak do wydarzeń z poprzedniego tygodnia. Ultimate X Match, jak zapowiedział jeszcze wcześniej nasz GM. Stawką jest rzecz, która może się przydać… Gratuluje elokwencji, nie mam pojęcia, jak taka osoba może mieć tak wysokie stanowisko… Wygrałem tę walkę, muszę dodać, że była to walka wieczoru. Nie widzę ani nagrody, ani GM’a… Czy tak traktuje się osobę, która zwycięża w Main Evencie? Czy tak traktuje się osobę, która ośmiesza ‘’kłody’’ rzucone pod nogi?

Rozlega się Concept Animals, wiadome, że w drodze na ring Johnny Walker! General Manager jak zawsze ubrany w garnitur ma również na głowie kowbojski kapelusz. Gdy theme milknie podnosi powoli mikrofon do ust

Johnny Walker: Uznajmy, że nie doceniłem ciebie... Gratulacje, masz kolejne wygrane na koncie, powinieneś być dumny, zamiast tego wychodzisz na ring i ponownie zaczynasz narzekać na swoją sytuację. Wcześniej szczyciłeś się tym, że wygrywałeś jedynie, być może posiadałeś jakiś pas mistrzowski... Można powiedzieć, że tydzień temu wyciągnąłem do ciebie rękę, a tym razem mam dla ciebie niespodziankę. Nie będzie tak, że łatwo coś dostaniesz, bo w tej federacji nigdy nikomu nie przyjdzie nic łatwo. Trzeba sobie zapracować na szacunek oraz moją uwagę. Twoją wygraną właśnie zamieniam... To, co ściągnąłeś tydzień temu w Ultimate X Matchu jest twoją przepustką. Będziesz walczył w jednej z walk mistrzowskich... W której? Zależy od twojego popisu dzisiaj w Main Evencie.

General Manager jedynie się uśmiecha, po czym schodzi na BS

Reklamy

Singles Match:
Andrade Cien Almas vs Mike Baines

Przenosimy się do ringu, w którym Almas okłada Bainesa w narożniku. Jeden, drugi punch w kierunku Mike’a! Almas w ofensywie! Cien wykonuje Irish Whip do przeciwnego narożnika. Baines z wielkim impetem wpada w narożnik! Andrade kontynuuje atak rozpędzając się w stronę Mike’a. Chce wbiec w niego kolanem! Baines upada na matę trzymając się z brzuch! La Sombra od razu wskakuje na narożnik. Zelina zachęca go do skoku! Mike powoli się podnosi i odwraca w kierunku Almasa na narożniku! Crossbody! Nie! Spinebuster! Fantastyczna kontra Bainesa! Próba przypięcia 1..2..Nic z tego! Mike łapie przez chwilę oddech i podnosi rywala. Częstuje go paromo punchami, a następnie próbuje wykonać tradycyjny Suplex. Almas jednak blokuje jego próbę! The Future się nie poddaje i próbuje jeszcze raz. Tym razem wynosi Almasa w powietrze, ale ten fantastycznie obraca się w locie i ląduje na nogi! Przez halę unosi się jedno wielkie WOW! La Sombra od razu atakuje Mike’a Dropkickiem w tył głowy! Ten upada, a Almas wykonuje genialny Springboard Moonsault! 1..2..Dla Bainesa to jeszcze nie koniec! Andrade ma już pomysł jak chce pokonać swojego rywala! Ustawia się w narożniku i czeka aż Mike wstanie. Trawa to dobre 30 sekund..Almas bierze rozbieg i próbuje wykonać Handspring Back Elbow! Mike robi unik! I od razu rusza w kierunku rywala powalając go potężnym Clothesline’m! Obaj podnoszą się momentalnie i ruszają na siebie! Mike uderze pięściami, a La Sombra próbuje kąsić Low Kickami. Całą wymianę kończy mocny łokieć prosto w głowę Almasa, który upada bezwiednie na ring! Tymczasem po schodach na krawędź ringu wchodzi Zelina, która krzyczy na Andrade, żeby wstawał szybciej! Cała trójka stoi w jednej linii. Mike’a od Zeliny oddziela Almas. Mike szykuje się do szarży! Almas robi unik, a Mike wpada prosto w Zeline! Ta spada z krawędzi ringu! Mike nieco zdezorientowany odwraca się w kierunku ringu, a tam czeka na niego potężny Big Boot od Andrade! Baines wylatuje z ringu! Almas widząc obolałą Zeline wpada w szał! Kieruje się do Bainesa i zaczyna go kopać z wielką furią! Sięga po krzesło! Bum! Mike otrzymuje Chairshota prosto w głowę! Pojawiła się krew na jego czole! To będzie dyskwalifikacja! Mike Baines wygrywa walkę!

Almas kontynuuje okładanie Bainesa krzesłem! Po paru uderzeniach w kadrze pojawia się Zelina, która krzyczy coś po hiszpańsku do Andrade. Ten bierze krzesło, otwiera je i wkłada głowę Mike’a do niego! Komentatorzy krzyczą, żeby tego nie robił..La Sombra wykonuje potężny Leg Drop na głowę Mike’a uwięzioną w krześle! Mike łapie się za szyje cały zalany krwią, która sączy się z jego łuku brwiowego. Almas łapie Zelinę za rękę i odchodzi przy wielkim heacie publiczności, a po chwili przy Mike’u pojawiają się służby medyczne.

Reklamy długości Polsatu i TVN razem wziętych

Przenosimy się do wydarzeń z poza hali. W obskurnym ciemnym pomieszczeniu 7x8 widzimy stojące na środku dwa krzesła. Około 3 metrów od jednego z krzeseł widzimy również stojący 'ostrzem' do góry solidny gwóźdź. Po chwili obraz z kamery znika, a po kolejnych 15 sekundach widzimy ponownie taki sam obrazek, jednak na jednym z krzeseł siedzi...Ryback!. Mało tego, obok niego, na drugim krześle siedzi..dmuchany Kenneth Riddle! Dokładnie odwzorowana zabawka-człowiek, z kajdankami na dmuchanych rękach (ręce ma skute z przodu). Po chwili The Big Guy z nieskrywanym uśmiechem zaczyna przemawiać

Ryback: Nie, nie będę z tą dmuchaną lalą o imieniu Kenneth robił tego co myślicie. Otóż to nie jest nawet tak jak myślicie, bo o to przede mną siedzi prawdziwy Kenneth Riddle, a to nowy program pod tytułem -'Kenneth- Why?'. No właśnie, Kenneth - zobrazuj mi sytuację - dlaczego upadłeś, a wraz z Twoim upadkiem upadło całe PHW? Co miało wpływ na to, że pod Twoim panowaniem niestety nasze wypłaty zostały zamrożone jak tłuściutki świński schab na święta, nie występowaliśmy, a całe Twoje panowanie mieni się jednym słowem -UPADEK. Całe szczęście nie jesteś skoczkiem narciarskim, i chociaż ten upadek był bolesny, to powoli się z niego podnosimy. Może w końcu się z tego wytłumaczysz Ken?

Jak łatwo można się domyślić 'Ken' nic nie odpowiedział, na co Ryback zareagował śmiechem

Ryback: No tak, jak zwykle. Muszę przyznać, że i tak jesteś teraz bardziej charyzmatyczny niż w każdej ostatniej przemowie. Czy słowo UPADEK będzie definiowało wszystkie Twoje najbliższe osiągnięcia? No, rozchmurz się trochę!

Ryback klepie w plecy swojego rozmówcę, a z racji tego czym ten rozmówca jest - upada na ziemie, ok 20 cm od gwoździa

Ryback: Ojej...znowu upadłeś...kurcze...Kenneth...nie możesz tak, weź się w garść stary, pokaż, że masz godność, że potrafisz, wiemy doskonale, że upadek to prawdopodobnie Twój nowy taunt, ale on nie przyniesie Ci popularności. Zawsze mówiłeś, że jesteś ponad ludźmi, ale na dzień dzisiejszy, a jest godzina 17:30 - jakieś 645 tysięcy ludzi od rana upadło. W tym również Ty. Gratuluję!

Ryback podnosi 'Kennetha', jednak w tym momencie nie wiadomo skąd w pomieszczeniu pojawił się silny wiatr, który sprawił, że Riddle upadł prosto na gwóźdź i pękł na strzępy. Ryback przez chwile na to popatrzyl, po czym się zamyślił

Ryback: Widzisz Ken... upadłeś po raz trzeci...najpierw z całą federacją, potem przed momentem, no i teraz. A to bardzo źle...bo z tego co sobie przypominam..to swego czasu też ktoś upadł trzy razy i gwoździe przyczyniły się do jego śmierci...O Boże... Kenneth...Rzeczywiście, jesteś wyjątkowy. Ale cóż - przestańmy zajmować się upadkami i...

Ryback podnosi kajdanki, które zostały po Riddle'u

Ryback: I zajmijmy się tym...ale to już w kolejnym odcinku naszego programu pod tytułem - 'Kenneth - Why?', który odbędzie się już za tydzień. IT'S PRISON TIME!

Po chwili kamera oddala się od Big Guy'a a obraz ciemnieje...

Singles Match:
Danielle Ricci vs Mad Max

Wracamy po przerwie, w ringu znajdują się Mad Max oraz Daniele Ricci. Ten drugi okłada rywala, który znajduję się w narożniku. Po dłuższym obijaniu Włoch usadza Mad Maxa na narożniku. A następnie wchodzi na drugą line i znowu wypłaca serie punchy. The Road Warrior zaczyna stawiać opór i również okłada rywala. W końcu za pomocą nogi spycha rywala z narożnika, następnie przechodzi na trzecią line i wykonuje Diving Crossbody! Naprawdę ładna akcja w wykonaniu Australijczyka. Raggedy Man wykorzystuje to, że Ricci leży i wykonuje Springboard Moonsault! Mamy pin 1...2. KICKOUT! Him That Came Salvage zmierza w stronę narożnika i czeka, aż jego przeciwnik się podniesie. Gdy The Mob wstaje, Mad Max biegnie w jego stronę, lecz nadziewa się na Snap Scoop Powerslam. Jest pin 1..2.. KICKOUT! Daniele szybko pomaga wstać oponentowi, następnie częstuje go Inverted Atomic Dropem! Po tej akcji momentalnie próbuje Half Nelson Backbreakera, nie udaje mu się to, ponieważ Mad Max wyrywa się z uchwytu i wypłaca Jumping Enzuigiri! Gdy Włoch upada The Road Warrior zapina Max Mission! Ricci próbuje wytrzymać ból, niestety nie daję rady i odklepuje! Zwycięzcą zostaje Mad Max!

Kamera przenosi nas korytarz na zapleczu. W dość bliskiej odległości można zauważyć dwóch ratowników medycznych, którzy stoją przed siedzącą postacią. Kamera zbliża się do grupy osób i po chwili już wszyscy mogą zobaczyć jak Mike Baines jest opatrywany przez służby medyczne. Pani medyk jest w trakcie szycia jego łuku brwiowego, a na szyi ma kołnierz ortopedyczny. W kadrze pojawia się jeden z pracowników PHW z mikrofonem i od razu kieruje parę pytań do Mike’a.

???: Mike! Nadajemy na żywo i wszyscy na hali chcieliby się dowiedzieć w jakim jesteś stanie?

Gdy Mike chce otworzyć ust, wydaje z siebie jęk.

Medyk: Proszę Pana proszę się nie ruszać, bo będzie bolało jeszcze mocniej.

Mike: Dobra tam…w jakim jestem stanie? Jak widać. Nie chcę mi się komentować tej sytuacji. Zachowanie tego meksykańskiego bydła jest poniżej wszelkiej krytyki. Na powtórkach widać, że przez totalny przypadek zepchnąłem tą lalkę z krawędzi ringu.

PHW Worker: To pozostawimy do rozstrzygnięcia fanom, a co po…

Mike: Jakiego rozstrzygnięcia?! Wszyscy nagle mają syndrom boga? Kim oni są, żeby to rozstrzygać? Gdybym chciał zrobić jej krzywdę to uwierz, nawet bym nie musiał jej dotknąć.

PHW Worker: Zamierzasz się odegrać na Twoim oprawcy w przyszłości?

Mike: A jak myślisz? Jeżeli dostanę zgodę od lekarzy to już za tydzień będę gotowy do następnej walki.

PHW Worker: W zeszłym tygodniu zaliczyłeś genialny debiut i przykułeś uwagę wielu fanów. W tym tygodniu kończysz na zapleczu opatrywany przez służby medyczne. Jak to skomentujesz?

Mike: Słuchaj, wiem, że oczekujesz jakichś górnolotnych stwierdzeń i tłumaczeń, że w uczciwej walce pokonałbym tego frajera bez mrugnięcia okiem. Jedną z rzeczy, których nie lubię jest gdybanie. Dziś to on zrobił ze mnie mielonkę i to jest fakt. Z tym nie można dyskutować. Mogę natomiast jasno stwierdzić, że nie pozostawię tego bez odpowiedzi z mojej strony.

PHW Worker: Z wielu źródeł można się dowiedzieć, że byłeś bardzo skuteczny w biznesie. Co skłoniło Cię do przyjścia do PHW?

Mike: Dzisiejsze społeczeństwo, szczególnie młode pokolenie goni za dwiema rzeczami. Za sławą i pieniędzmi. Oni wszyscy myślą, że to jest najważniejsze w życiu. Myślą, że mają władze, myślą, że mogą wszystko. Praca w korporacji, samochód w leasingu i 60 calowy telewizor na raty. To jest ich marny żywot i co najlepsze każdy z nich myśli, że złapał boga za nogi. I nikt nie chce puścić. Będą się jej trzymać do czasu aż wszyscy runą. Ja mam obie te rzeczy, wiem co to sława i wiem co to pieniądze. Czemu tu jestem? Taki kaprys.

PHW Worker: Kaprys?

Mike: Tak, kaprys. Nie muszę tu być, nie muszę już pracować. Nadal tu jestem, bo tacy jak ja tworzą ten świat jakim jest. Setki tysięcy ludzi oglądają mnie w telewizji i setki z nich chcą być na moim miejscu. Nie mają jednak tego czegoś. Nie znają pojęcia treningu, ciężkiej pracy i nie wiedzą co to znaczy coś stworzyć. Każdy chce tylko odgrywać rolę w większym przedstawieniu. Nie ja, ja chcę być reżyserem swojego życia.

PHW Worker: Mike, nie będziemy Ci dłużej przeszkadzać, mamy nadzieje na to, że za tydzień pojawisz się na gali.

Obraz z kamery gaśnie.

Feed...Me...More! The Big Guy Ryback staje na rampie wsłuchując się w owacje fanów. Nie ma zbyt tęgiej miny, i powolnym krokiem zmierza do ringu. Zanim na niego wchodzi - obchodzi kwadratowy pierścień dookoła, dopiero po chwili znajduje się już w nim. Przykłada sobie mikrofon do ust

Ryback: W zeszłym tygodniu mój przeciwnik odszedł w zapomnienie, czyli stało się to, co każdy przewidywał. Ja jednak nie jestem w tym momencie debiutantem, i takie walki jak poprzednia są tylko przerywnikiem, w tym po co naprawdę zmierzam. A człowiek i jednocześnie moje prywatne trofeum, mój prywatny skalp nosi imię...Kenneth Riddle...z zaciekawieniem zasiadłem w zeszłym tygodniu w swojej szatni i obserwowałem jak kamerzysta z drżącymi rękami niczym Scott Hall po urodzinach zmierza do ostatniej celi, w której pojawił się on. Kenneth Riddle. The Prisoner...czego raczej mówić nie muszę, otóż te Kryminalne Zagadki Warszawy można bardzo łatwo rozwiązać. Kenneth śmieje się z mojej postury, z mojej zwierzęcej siły. A wiecie dlaczego jak każdy inny resocjalizowany więzień nie kopie rowów? Bo nie ma siły pracować dłużej niż 10 minut. Przedstawia siebie jako groźnego więźnia, mówi o tym, że jest niesamowicie wiarygodny, a z drugiej strony myli pojęcia. Nie odklepałem w naszej ostatniej walce, tylko odpłynąłem, a oklepałem Ciebie przez cały czas jej trwania. Wygrałeś...ale posłużę się tutaj truizmem - wygrałeś bitwe....ale nie wygrałeś wojny. Chcesz prawdziwej walki? Śmiesznie brzmi Twoje szczekanie w klateczce w moim kierunku. Jeśli chcesz o czymś rozmawiać...to zrób to jak facet...w klatce to są niewolnicy... albo chomiki... Tak więc The Prisoner, wyjdź z tamtego więzienia, i wejdź tutaj, na ring...na ring...które dla Ciebie stanie się jak Alcatraz, albowiem...

Ryback nie dokończy swoich słów, ponieważ przerywa mu theme song Kennetha Riddle'a! The Prisoner zostaje powoli wprowadzony w kajdankach na teren hali przez dwóch strażników więziennych. Kiedy pochód dotarł do ringu, kajdany Kennetha zostały zdjęte, a on sam wziął mikrofon od obsługi gali. Strażnicy zeszli z ringu, a The Prisoner stanął twarzą w twarz z Rybackiem.

Kenneth Riddle:Rybacku... musiałem Ci przerwać, bo jak zwykle pleciesz straszne bzdury. Starasz się odwrócić kota ogonem i chcesz, aby ludzie uwierzyli, że to nie ja wygrałem, ale Ty przegrałeś, jakimś dziwnym przypadkiem. Ludzie są głupi, ale chyba jednak nie aż tak, jak Ty. Wszyscy widzieli co się stało. Odklepałeś, zemdlałeś, co za różnica? Twój organizm nie wytrzymał, a przecież chwalisz się tak zwierzęcą siłą... więc jak to jest, Ryback? Bo widzisz... ja wcale nie jestem silniejszy fizycznie od Ciebie, a mimo to nie dałeś rady wyzwolić się z mojej dźwigni. Twoja siła może i jest zwierzęca, ale raczej nie na poziomie lwa, a zwykłego dachowca... Widzę w Twoim myśleniu jeszcze jedną poważną lukę, wywyodzącą się z tego, że Ty jesteś w stanie przestraszyć się tylko kogoś silniejszego do Ciebie. Otóż... nie jestem groźny przez swoją fizyczność. W moim przypadku bałbym się raczej... charakteru. Ale Twoje pojmowanie świata na poziomie pantofelka chyba do tego nie wystarczy. Wygrałem bitwę, to prawda... ale o jakiej wojnie właściwie mówisz? Stoczyliśmy jedną walkę, przegrałeś, pokazałem Ci Twoje miejsce w szeregu. Wskaż mi powód, dla którego miałbym walczyć z Tobą ponownie. Widzisz Ryback, wychodzisz, mówisz przez 10 minut jakieś swoje wcześniej napisane teksty, a na koniec podsumowujesz to czymś, co kompletnie przekreśla Twoje wcześniejsze słowa. Chcesz ze mną walczyć ponownie, bo boli Cię ostatnia porażka. Stałem się dla Ciebie "gościem, którego musisz pokonać", aby osiągnąć spokój ducha. Tylko dlaczego miałbym Ci dawać taką szansę? Nie jesteś jedynym, który tak mnie postrzega. Zawsze byłem tym, którego trzeba zdetronizować i wiem, jak zachowywać się w tej roli.

Ryback z poważną miną przez moment patrzy na swojego oponenta, po czym odwraca się do niego plecami, podchodzi do lin i opiera się o nie klatką piersiową. Trwając w tej pozycji kiladziesiąt sekund patrzy na reakcje fanów, którzy w procencie 70-30 opowiadają się za nim. Następnie podchodzi do swojego rywala i staje z nim twarzą w twarz

Ryback: Wybacz, że musiałeś czekać Ken, ale chciałem usłyszeć coś normalnego, więc posłuchałem tych fanów. Pytasz o jakiej wojnie ja mówię? Przecież jako więzień powinieneś wiedzieć, że w konfrontacji słowo może obróbić się przeciwko słowu. Nie mówiłem 10 minut, a zaledwie 2 minuty i 37 sekund. Nie odklepałem, a odpłynąłem. Otóż, wyjasnie Ci to, bo widzę wyraźnie, że mierzysz wszystkich swoją miarą. Jestem olbrzymem, Ty pachołkiem. Ja potrzebuje więcej tlenu do funkcjonowania mięśni. Odpłynąłem, ale w gruncie rzeczy, to tylko Twoje szczęście, bo wiesz doskonale, że byłem już bardzo blisko żeby zakończyć Twoja dźwignię. Wygrałeś, i nagle nie chcesz ze mną walczyć....który prawdziwy mistrz zachowuje się w ten sposob? Każdy mistrz daje swojemu oponentowi szanse. Ty mistrzem już nie jesteś, bo upadłeś, a ludzie nadal w pewien sposób Cię popierają. Mówisz, że wiesz jak zachować się w roli, w której ktoś chce Cię zdetronizować. Otóż Ken, ja nie chcę Cię detronizować. Ja to po prostu zrobię. Doskonale wiesz, że nie wszystko jest tak jak to pięknie opowiadasz. Mógłbym się tu śmiać, ale nie jesteś gościem, którego musze pokonać. Nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego jakie fakty już niedługo ujrzą światło dzienne. Kenneth, ta sprawa powoli staje się osobista. Ja nie chcę Cię pokonać....ja sprawię, że cała Twoja postać, cała otoczka, którą budujesz wokół siebie...upadnie...a potem wykończę Cię w ringu. Podoba wam się taka wizja?! Cheer z lekką nutką buczenia

Riddle stał bez ruchu przez całą przemowę Rybacka. Teraz zaczął się lekko uśmiechać... coraz mocniej... aż wreszcie wybuchnął śmiechem. Trwało to kilkanaście sekund, po którym Kenneth ponownie zbliżył mikrofon do ust.

Kenneth Riddle: Hahaha, wybacz, ale to co powiedziałeś było tak śmieszne, hahahaha... dobra starczy tego. Twoje usilne wciskanie wszędzie faktu, że siedzę w więzieniu, jest naprawdę zabawne. Po pierwsze, wiedziałeś co do sekundy ile czasu zajęło Ci wygłoszenie tej przemowy, a to znaczy, że trenowałeś ją wcześniej przed lustrem ze stoperem. MAŁO TEGO! Przerwałem Ci, więc nie tylko wiesz jaki jest czas Twojej pełnej przemowy, ale też przerwanej w konkretnym momencie! Po drugie... no tak, odpłynąłeś, a nie odklepałeś. A ja wciąż mówię: co za różnica? Gdybyś uruchomił piątą klepkę to pewnie byś to usłyszał, bo mówiłem o tym przed chwilą. Moje szczęście? Twoje szczęście, że nie złamałem Ci ręki... tak, Ryback. Wonderment to dźwignia na rękę, naprawdę nie wiem, jak Ty przy tym odpłynąłeś *na trybunach słychać salwy śmiechu*. Po trzecie... cholera, nawet nie wiem od czego zacząć. Nie chcę z Tobą walczyć ponownie, bo po prostu nie będę z tego miał żadnych korzyści. Wiesz co odróżnia chłopców od mężczyzn? I zanim powiesz po swojemu "zwierzęca siła", bo najwyraźniej masz to zaprogramowane, to powiem Ci, co naprawdę jest tym czynnikiem. Otóż... mężczyzna nie traci czasu na głupoty. On chce, aby wszystko co robi, przyniosło mu jakąś korzyść. Chłopcy mają jeszcze czas na zabawy. Kiedy już zostanę mistrzem ponownie, będziesz mógł się ze mną zmierzyć... kiedy federacja uzna, że na to zasługujesz... czyli prawdopodobnie nigdy. Po czwarte! W trzech zdaniach zaprzeczyłeś sobie dwa razy, gratuluję Ryback, to chyba nowy rekord Guinessa. Pamiątkowa książka i dyplom już do Ciebie jadą. Nie chcesz mnie zdetronizować, tylko to zrobisz... ale nie jestem gościem, którego musisz pokonać... no brawo... naprawdę, brawo. Chyba nawet sam nie zrozumiałeś do końca o co Ci chodziło. Powiem Ci, jak jest. To JA jestem wyznacznikiem jakości w tej federacji, zawsze byłem. Jeżeli nie potrafisz mnie pokonać, to przyznasz to grzecznie i dołączysz do listy tych, którzy mają mnie za swój niedościgniony wzór! Byłeś chyba głuchy na moje słowa z ostatniego tygodnia. Tu nie ma żadnej otoczki... a zdanie o wykończeniu mnie w ringu jest tak abstrakcyjne, że już nawet nie będę Cię kopał, bo sam się położyłeś.

Ryback: W końcu...Wy, wszyscy moi kochani siedzący na trybunach mogliście usłyszeć jak Kenneth Riddle sam sobie zaprzecza, wmawiając to mi. Skoro ćwiczyłem tę rozmowę przed lustrem, i DOKŁADNIE znam czas momentu, w którym mi przerwałeś, to możliwości są dwie. Albo po prostu spojrzałem na telefon jak pakowałeś swoją pasiastą dupę do ringu, albo mam nad Tobą tak dużą przewagę psychologiczną, że jesteś dla mnie rozpracowany co do sekundy, i idealnie wiem kiedy tak bardzo boisz się kompromitacji, że przychodzisz się bronić. Otóż zanim zaczniesz dorabiać do tego nieistniejącą ideologie wyjaśnię Ci jak było. Spojrzałem na telefon, żeby zobaczyć ile czasu zajmuje założenie kajdanek na zapleczu. Jak na Ciebie patrzę to z trudem powstrzymuję śmiech. Ile razy ja słyszałem od moich rywali, że moja zwierzęca siła nie pomoże, bo najważniejszy jest intelekt. Gdybyśmy grali w szachy, może miałbyś rację. Niestety, tu jest ring, tutaj się bije, i ja tutaj nie przegrywam. Jesteś mitomanem, dorabiasz dziwne rzeczy do swojego życiorysu Scofield, ale prawda jest dla  Ciebie okrutna. 'Kiedy Już Zostanę mistrzem' powiedziałeś, prawda? Człowieku, do tego czasu to Ty się zmierzysz z moimi dziećmi. Upadliśmy przez Ciebie, i doskonale zdajesz sobie z tego sprawę, więc jeśli GM ma chociaż resztki mózgu w głowie to za nic nie pozwoli Ci powąchać pasa. Wiesz jak musiały przebiegać poszukiwania sponsorów? Jak tylko sponsor poznał chociaż fragment Twojego życiorysu, tak natychmiast w słuchawce słyszalne było PIIIK PIIIK PIIIK. Ludzie Ci plują w twarz, a Ty udajesz, że to deszcz. Mało tego, nawet nie masz parasola. Nie masz nikogo kto chroniłby Twoją dupę, a tacy jak Ty nie przeżyją długo bez dwóch hien u swojego boku. Przedstawiam wam Kennetha Riddle - gościa, który twierdzi, że zaprzeczam sam sobie, po czym robi to już w pierwszym zdaniu, gościa, który panował w PHW i za jego panowania PHW upadło...tak jest Kenneth...Twoja wiarygodność jako mistrza, jako wrestlera i jako człowieka zostaje obnażona, podważona, i widzisz, że nie jesteś w stanie nic z tym zrobić, a każdy Twój argument przepada w starciu z prawdą. Z każdym słowem, z każdą naszą wymianą zdań robisz się coraz mniejszy, mniejszy i mniejszy. Jak ktoś tak niewiarygodny może być mistrzem? Tydzień temu mówiłeś, że nie grasz nikogo, że jesteś taki uczciwy, taki prawdziwy...a ja udowodnię Ci, że tak nie jest. Kenneth - mam gdzieś to czy z naszego kolejnego spotkania w ringu wyjdziesz w jednym, w dwóch czy w dwunastu kawałkach - pokonanie Ciebie nie jest moim celem tylko hobby, a moim celem jest udowodnienie tym ludziom, że jesteś niewiarygodny. I wiesz co Ken? Zacznę to robić...a jak zacznę to robić to się pośpiesz, bo zdetronizuje Twoją postać. Zdeklasuje ją. Obnażę każdy jej brak, a doskonale wiesz, że jest co obnażać. Jak ludzie poznają jaki naprawdę jesteś - wtedy przestanie kręcić ich cała otoczka wokół Ciebie. Ośmieszyłem już tutaj kogoś tak, że zniknął...Ciebie nie ośmieszę...Ciebie ośmieszą fakty. Jesteś gotowy na piekło? Zbliża się nieuchronnie.

Riddle przewraca oczami i ziewa.

Kenneth Riddle: Człowieku! Rozmowa z Tobą przypomina rzucanie grochem o ścianę. Gdybym dostawał grosika za każdym razem, kiedy mówisz do mnie Scofield albo zrzucasz na mnie winę za upadek federacji, to mógłbym już zapłacić za siebie kaucję... a nie jest ona niska. Serio facet, zmień kasetę. Jeżeli naprawdę masz mi do powiedzenia tylko to, że mnie ośmieszysz, obnażysz i zrobisz ze mną ogólnie same złe rzeczy... to daj sobie spokój i po prostu to rób. Bo do tej pory potrafisz tylko mówić, jak słaby to nie jestem i jak bardzo wszyscy się ode mnie odwracają, a fakty są zupełnie inne. Fakty są takie, że GM będzie bardziej niż zadowolony, kiedy wręczy mi pas. Musi być, bo wie, że nic z tym nie zrobi. Tytuły są w rękach najlepszych zawodników i tyle. Kiedy ja jestem na szczycie, ludzie przychodzą na galę. Masz rację, nie lubią mnie... więc kupują bilety, aby zobaczyć, jak tacy jak Ty mnie niszczą... ale to się nie dzieje, nigdy jeszcze się nie stało. Więc oni kupują te bilety cały czas. Im dłużej ja utrzymuję się na szczycie, tym lepiej dla Was... tylko potrzeba kogoś, kto będzie stanowił dla mnie jakiekolwiek wyzwanie. Gdyby mnie zabrakło, nie mielibyście co włożyć do garnka. Zrozumcie to wreszcie, niewdzięczne sukinsyny! "Za Twojego panowania upadło PHW Riddle, jesteś nikim, to Twoja wina". A ja Ci powiem... nie, powiem Wam wszystkim... GÓWNO PRAWDA! Jak już wspomniałem, ludzie kupowali bilety, aby zobaczyć mój upadek... ale on nie następował. Po dłuższym czasie zauważyli, że to nigdy się nie wydarzy, więc zaczęli odpuszczać. Jak już wspomniałem... Gdyby wśród Was znalazł się chociaż jeden gość mogący mi zagrozić, to może ludzie byliby wciąż pełni wiary w to, że wreszcie spadnę z hukiem z tronu... Więc lepiej zacznijcie się starać, albo znowu będzie wielki płacz, że przelewy nie dochodzą na czas! Ludzie plują mi w twarz... to nic nowego. Od zawsze ponadprzeciętne jednostki były obiektem nienawiści. Mogą mi pluć w twarz, ale w końcu się odwrócę, a oni zauważą, że nie mają już celu w życiu, żadnego wroga. Ale wtedy już będzie za późno, będą mogli już tylko pocałować mnie w dupę, włącznie z Tobą.

Nagle na ekranie titantronu po raz kolejny tego dnia pojawia się Johnny Walker!

Johnny Walker: Widzę wyraźnie, że energia was rozpiera, a to dobrze, ponieważ wasza dwójka! Zmierzy się na pierwszym PPV w odrodzonym PHW w TLC Matchu a stawką tego starcia będzie pas PHW Heavyweight!

Ekran gaśnie, a między Rybackiem i Riddlem napięcie wyraźnie wzrasta. Zawodnicy stoją twarzą w twarz, bez ruchu. Wiele wskazuje na to, że może dojść do bójki... ale nagle uderza theme song Jose Lopeza, który za chwilę ma stoczyć pojedynek z The Prisonerem. Kilku sędziów wchodzi do ringu i spokojnie wyprasza Rybacka, który specjalnie się nie opiera tylko wychodzi z kwadratowego pierścienia i pokazuje w kierunku Riddle'a gest "mam Cię na oku". Wychodząc z areny, mija się na rampie z Jose Lopezem, wymieniając się przy okazji groźnymi spojrzeniami...

Singles Match:
Kenneth Riddle vs Jose Lopez

Wracamy do walki wieczoru i widzimy, że przewagę zdobył były mistrz PHW Kenneth Riddle, który przed chwilą wykonał Irish Whip, a po odbiciu od lin Lopez inkasuje Dropkick. Riddle próbuje przypięcia, jednak tylko 2 count. The Prisoner postanawia wspomóc się linami i wykonuje Springboard Moonsault...jednak nie trafia! Lopez w porę uniknął nadlatującego oponenta. Obydwaj zawodnicy przez chwilę leżą na macie, sędzia zaczyna ich wyliczać, jednak wkrótce Chico Malo podnosi się. Tuż za nim wstaje także Riddle i rozpoczyna się wymiana ciosów. Po kilku punchach z obu stron Lopez unika ciosu, rozpędza się, wskakuje na liny i wykonuje La patada de las palmas! El Hermoso chyba będzie chciał wkrótce zakończyć ten pojedynek. Jest coraz bardziej nakręcony. Łapie leżącego rywala i po chwili zakłada mu swój submission - Spanish Lever! To może być koniec tej walki! Riddle krzyczy z bólu, jednak nie chce się poddać. Próbuje dosięgnąć lin i po kilkunastu sekundach w końcu mu się to udaje! Rope break, a więc sędzia nakazuje Lopezowi puścić chwyt pod groźbą dyskwalifikacji. Hiszpan w końcu puszcza, jednak jest wściekły. Zaczyna okładać pięściami leżącego rywala, przez co sędzia znowu musi interweniować. Nakazuje Lopezowi odsunąć się od przeciwnika. Tak też Jose czyni, dzięki temu też Riddle ma czas, by dojść do siebie. Gdy sędzia umożliwia dalszą walkę, Lopez znów chce zaatakować, jednak zostaje złapany przez Kanadyjczyka w Small Package! 1....2....mało brakowało, by Riddle odniósł w ten sposób zwycięstwo! Obydwaj wstają, Lopez jest nieco zaskoczony, jednak znów chce szybko zaatakować. Kenneth jednak robi unik, a Chico Malo odbija się od lin.....Roundhouse Kick! Spanish Star pada na matę! Przewaga powraca do byłego PHW Championa, natomiast Jose znajduje się w coraz poważniejszych tarapatach. Z trudem doczołguje się do narożnika i stara się podnieść z jego pomocą. Chyba nie wie, co za chwilę go czeka, ponieważ Riddle jest już gotowy na wykonanie Helluva Kick! Za moment najpewniej będziemy świadkami akcji kończącej....Feed Me More! W tym momencie na arenie rozbrzmiewa theme song Rybacka i The Big Guy pojawia się na rampie, powoli zmierzając w kierunku ringu! Riddle zaskoczony zapomina o przeciwniku i patrzy na intruza. Po chwili jednak orientuje się, że ma jeszcze walkę do zakończenia i bez zastanowienia chce wykonać Helluva Kick....nie trafia! Lopez w ostatniej chwili unika uderzenia, po czym natychmiast przerolowuje Riddle'a! 1....2....3! Tak jest! Jose Lopez odnosi zwycięstwo w walce wieczoru!

To Lopez pokonuje byłego mistrza PHW! Niepokonany od czasu powrotu Jose świętuje na narożniku, a zadowolony Ryback wychodzi na zaplecze! Już za tydzień ostatnia gala przed pierwszym PPV!